(Πηγή φωτογραφίας: Kintarapong / Getty Images)
Μια μελέτη του 2021 βρήκε 21 συγκεκριμένους γενετικούς δείκτες που σχετίζονται με τη δυσπλασία του ισχίου των σκύλων (CHD). Περισσότερα από δύο χρόνια αργότερα, αυτή παραμένει η πιο σημαντική μελέτη που εξετάζει τη σχέση μεταξύ της γενετικής ενός σκύλου και αυτής της πάθησης.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε αρχικά στο BMC Genomics τον Ιανουάριο του 2021, πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι της Φινλανδίας. Στη συγκεκριμένη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν και επικύρωσαν δείγματα DNA από 1.600 σκύλους από 10 διαφορετικές φυλές. Είναι ενδιαφέρον ότι η μελέτη προσπάθησε να επικυρώσει και να επανεκτιμήσει τα ευρήματα προηγούμενων ερευνών.
Επιπλέον, η μελέτη συνεργάστηκε με τον Φιλανδικό Σύλλογο Κένελ για να αποκτήσει τυποποιημένους φαινότυπους για τη δυσπλασία του ισχίου των σκύλων. Είναι σημαντικό ότι αυτοί οι φαινότυποι αξιολογήθηκαν επαγγελματικά από κτηνιάτρους. Επιπλέον, οι φαινότυποι παρέχουν στους επιστήμονες μια ολοκληρωμένη βάση δεδομένων DNA για αναφορά.
Εύρεση σημαντικών γενετικών συνδέσμων για τη δυσπλασία του ισχίου του σκύλου
Σύμφωνα με τον καθηγητή Antti Iivanainen, έναν από τους συγγραφείς της μελέτης, “η ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τη μεγαλύτερη τράπεζα DNA σκύλων στον κόσμο” ήταν ζωτικής σημασίας για την επιτυχία τους. Με αυτά τα πολύτιμα δεδομένα, ο καθηγητής λέει ότι επιβεβαίωσαν τη συσχέτιση της νόσου 21 τόπων σε 14 χρωμοσώματα. Είναι ενδιαφέρον ότι οι τόποι είναι τα ονόματα για συγκεκριμένες θέσεις γονιδίων μέσα σε ορισμένα χρωμοσώματα.
Από όλους τους τόπους που επιβεβαίωσαν οι ερευνητές, “20 από αυτούς [συνδέονταν] με την CHD σε συγκεκριμένες φυλές, ενώ ένας τόπος είναι μοναδικός στη μελέτη για όλες τις φυλές”, αναφέρει η μελέτη. Είναι συναρπαστικό το γεγονός ότι οι ερευνητές διαπίστωσαν ισχυρή συσχέτιση με γονίδια που εμπλέκονται στη νενδυλίωση, μια διαδικασία τροποποίησης πρωτεϊνών. Προηγουμένως, η έρευνα έχει δείξει συνδέσεις μεταξύ της νενδυλίωσης και της νόσου Αλτσχάιμερ. Σύμφωνα με τη μελέτη, “η νενδυλίωση συμβάλλει σε πολλές κυτταρικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της φλεγμονής”. Φαινομενικά, οι αλλαγές στη δομή των πρωτεϊνών θα μπορούσαν να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη της CHD σε ορισμένες φυλές.
Γιατί αυτή η μελέτη έχει σημασία
Μια διδακτορική φοιτήτρια, η Lea Mikkola, Ph.D., έγραψε τη διατριβή της πάνω στο θέμα. Σύμφωνα με τη Mikkola, “ένα πλήθος γονιδίων επηρεάζει την ανάπτυξη της νόσου”. Ως εκ τούτου, ενώ η μελέτη επιβεβαιώνει μια γενετική συνιστώσα της CHD, τα αποτελέσματα δεν έχουν άμεση εφαρμογή στους εκτροφείς σκύλων.
Ωστόσο, τα μελλοντικά προφίλ κινδύνου θα επωφεληθούν από τις επιβεβαιώσεις των τόπων. Επιπλέον, η μελέτη βρήκε επίσης ορισμένα “υποψήφια γονίδια” που σχετίζονται με την ανθρώπινη δυσπλασία του ισχίου. Ως εκ τούτου, μελλοντικές μελέτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για τη βελτίωση της ανθρώπινης υγειονομικής περίθαλψης.
(Πηγή φωτογραφίας: Kintarapong / Getty Images)
Μια μελέτη του 2021 βρήκε 21 συγκεκριμένους γενετικούς δείκτες που σχετίζονται με τη δυσπλασία του ισχίου των σκύλων (CHD). Περισσότερα από δύο χρόνια αργότερα, αυτή παραμένει η πιο σημαντική μελέτη που εξετάζει τη σχέση μεταξύ της γενετικής ενός σκύλου και αυτής της πάθησης.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε αρχικά στο BMC Genomics τον Ιανουάριο του 2021, πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι της Φινλανδίας. Στη συγκεκριμένη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν και επικύρωσαν δείγματα DNA από 1.600 σκύλους από 10 διαφορετικές φυλές. Είναι ενδιαφέρον ότι η μελέτη προσπάθησε να επικυρώσει και να επανεκτιμήσει τα ευρήματα προηγούμενων ερευνών.
Επιπλέον, η μελέτη συνεργάστηκε με τον Φιλανδικό Σύλλογο Κένελ για να αποκτήσει τυποποιημένους φαινότυπους για τη δυσπλασία του ισχίου των σκύλων. Είναι σημαντικό ότι αυτοί οι φαινότυποι αξιολογήθηκαν επαγγελματικά από κτηνιάτρους. Επιπλέον, οι φαινότυποι παρέχουν στους επιστήμονες μια ολοκληρωμένη βάση δεδομένων DNA για αναφορά.
