Το περασμένο καλοκαίρι μια οικογένεια στη βόρεια Καλιφόρνια έχασε το σπίτι της. Μάζεψαν βιαστικά ό,τι είχαν αποφασίσει να πάρουν μαζί τους και πήγαν στη χωματερή με τα υπόλοιπα. Εκεί άφησαν έναν παλιό κουρασμένο καναπέ και ένα καφέ μίγμα Πιτμπουλ. Για αρκετές ημέρες ο σκύλος περίμενε την οικογένειά του να επιστρέψει. Δεμένη στον καναπέ δεν είχε άλλη επιλογή.
Όταν τελικά την ανακάλυψαν, ήταν αφυδατωμένη και πολύ κουρασμένη. Η Debbie Eaglebarger, υπεύθυνη του τοπικού καταφυγίου του Corning της Καλιφόρνια και εκείνη που την έλυσε, της έδωσε κάτι να φάει και να πιει και την ονόμασε Summer.
Αγελάδα προσπαθεί να ξεφύγει από το σφαγείο. Δόξα τω Θεώ για ό,τι συνέβη στη συνέχεια 
Διαφήμιση
Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι σαν τους πρώην ιδιοκτήτες της Σάμερ, που ξεφορτώνονται τα σκυλιά τους απερίσκεπτα. Αλλά ο Eaglebarger λέει ότι ο αριθμός των σκύλων που έχουν εγκαταλειφθεί βιαστικά λόγω έξωσης ή απώλειας σπιτιού αυξάνεται. “Η κρίση των κατασχέσεων πλήττει πολύ σκληρά εδώ”, λέει.
Κοινός πόνος
Τους τελευταίους μήνες, οι αναφορές σχετικά με την εντεινόμενη κρίση στέγασης κυριαρχούν στις ειδήσεις. Πολύ λιγότερο προβεβλημένος είναι ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζει τον πληθυσμό των κατοικίδιων ζώων. Η παρακολούθηση είναι ελλιπής, αλλά τα καταφύγια ζώων από τη Νέα Υόρκη έως την Καλιφόρνια και παντού στο ενδιάμεσο αναφέρουν ότι περισσότερα κατοικίδια ζώα παραδίδονται σε περιοχές που έχουν πληγεί ιδιαίτερα από τα προβλήματα στέγασης.
“Σίγουρα βλέπουμε περισσότερους ανθρώπους να φέρνουν σκύλους επειδή μετακομίζουν”, λέει η Sharon Harvey, εκτελεστική διευθύντρια του Cleveland Animal Protective League στο Οχάιο, όπου περίπου 150.000 σπίτια κατασχέθηκαν πέρυσι.
Ενώ ένα στα 10 σπίτια σε όλη τη χώρα είναι υποβρύχιο, δηλαδή το σπίτι αξίζει λιγότερο από το στεγαστικό δάνειο, η αναλογία αυτή είναι πολύ υψηλότερη στο Οχάιο. “Όταν αυτοί οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα ζώα τους, δεν λένε πάντα ότι αυτό οφείλεται σε κατάσχεση”, λέει ο Harvey, “αλλά συχνά είναι αρκετά σαφές ότι αυτό συμβαίνει”.
Στο Σακραμέντο της Καλιφόρνιας, το οποίο έχει το πέμπτο υψηλότερο ποσοστό κατασχέσεων στη χώρα, το ποσοστό παράδοσης ζώων από τον Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο του 2007 αυξήθηκε κατά 130% σε σχέση με την ίδια χρονική περίοδο του προηγούμενου έτους.
Δεν υπάρχει πλέον χώρος για κατοικίδιο
Η “μετακόμιση” ήταν πάντα μεταξύ των κορυφαίων λόγων που οι ιδιοκτήτες απαριθμούν για να παραδώσουν τα κατοικίδιά τους σε ένα καταφύγιο. Όμως η κρίση αυτή επηρεάζει ακόμη και εκείνους που δεν είχαν ποτέ ονειρευτεί να εγκαταλείψουν τα κατοικίδιά τους. Οι ιδιοκτήτες που αναγκάζονται να πουλήσουν τα σπίτια τους δεν έχουν πολλές επιλογές. Μπορεί να βρεθούν να μοιράζονται τον λιγοστό χώρο με φίλους ή συγγενείς ή να αντιμετωπίζουν ιδιοκτήτες που προτιμούν να δεχτούν τον ενοικιαστή που δεν έχει γάτα ή σκύλο. Ξαφνικά, δεν υπάρχει πια χώρος στη ζωή τους για ένα κατοικίδιο ζώο.
Τα πιο τυχερά ζώα έχουν ιδιοκτήτες που μπορούν να τους βρουν νέα σπίτια. Αλλά ακόμα και το να οδηγηθούν σε ένα καταφύγιο είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση. Τα ζώα που μένουν πίσω σπάνια έχουν μια ευκαιρία. “Η τάση φαίνεται να είναι ότι οι τράπεζες ή οι ιδιοκτήτες αυτών των ακινήτων, όταν εγκαταλείπονται, βρίσκουν τα ζώα και καλούν τις τοπικές εγκαταστάσεις προστασίας των ζώων για να βοηθήσουν στη φροντίδα τους”, λέει ο Stephen Zawistowski, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Αμερικανικής Εταιρείας Πρόληψης της Κακοποίησης των Ζώων.
Και αυτό που βρίσκουν οι ερευνητές δεν είναι όμορφο. Μέχρι να αντιληφθεί ένας γείτονας ή ένας ιδιοκτήτης ότι ένα κατοικίδιο έχει μείνει πίσω, μπορεί να είναι πολύ αργά. Συχνά, ο σκύλος ή η γάτα βρίσκεται σε σοβαρή κατάσταση – πολύ αδύναμος για να κινηθεί ή πάσχει από νεφρική ανεπάρκεια ή είναι νεκρός.
Τα αποδεικτικά στοιχεία του φόβου και του πόνου που βιώνουν τις τελευταίες ημέρες της ζωής τους εμφανίζονται σε σημάδια γρατζουνιών στις πόρτες και δαγκώματα γύρω από τα παράθυρα. “Δεν είναι ασυνήθιστο να βρίσκουμε μασημένα κομμάτια από χαλιά και τοιχοποιίες – θα προσπαθήσουν να φάνε τα πάντα”, λέει η Stephanie Shain, της Humane Society of the United States. “Τα ζώα που μένουν πίσω γίνονται απολύτως απελπισμένα”.
Ανίκανα να τα βγάλουν πέρα μόνα τους
Ενώ ορισμένα ζώα μένουν πίσω σε σπίτια, άλλα αφήνονται ελεύθερα στους δρόμους χωρίς κανένα μέσο για να βρουν τροφή ή προστασία. “Όποια εποχή του χρόνου κι αν είναι, βρίσκουμε κουτάβια, έγκυες σκύλες και γάτες που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα μόνα τους”, λέει η Kristine Schmidt, της Pet Rescue of Mercer στο Νιου Τζέρσεϊ. “Τα γέρικα και άρρωστα σκυλιά είναι τα χειρότερα θύματα”.
Όσο κι αν είναι ανατρεπτικό, οι διαχειριστές των καταφυγίων ενθαρρύνουν τους εκτοπισμένους ιδιοκτήτες να φέρνουν τα κατοικίδιά τους σε ένα καταφύγιο. “Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε – κανείς δεν κρίνει την αξία τους”, λέει ο Harvey. “Θα προτιμούσαμε πολύ περισσότερο να μας φέρετε το ζώο σας, παρά να πρέπει να πάμε να βρούμε ένα ζώο που είναι μισοπεθαμένο και τραυματισμένο”.
Το καλοκαίρι φτάνει
Η Σάμερ αποδείχθηκε ότι ήταν από τους τυχερούς. Ο Eaglebarger κατάφερε να βρει στο άλλοτε φοβισμένο σκυλί ένα νέο σπίτι. Το μιξ πίτ, το οποίο έχει εξελιχθεί σε ένα σκυλί φιλικό προς το κούνημα, ζει τώρα μόνιμα με τη νέα του οικογένεια, ένα ζευγάρι, στο Σαν Φρανσίσκο.
Η Eaglebarger προσπαθεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που βρίσκονται στα πρόθυρα να χάσουν τα σπίτια τους να βρουν νέα, και υπάρχουν επιλογές (βλ. Αποτροπή της κρίσης στέγασης ενός κατοικίδιου ζώου). Αλλά συνιστά επίσης να φέρετε το σκύλο σας σε ένα καταφύγιο, αν όλα τα άλλα αποτύχουν. “Είναι πολύ καλύτερο από το να αφήσετε τον σκύλο σας στην άκρη του δρόμου να πεινάσει, να εμπλακεί σε καυγά ή να τον χτυπήσει αυτοκίνητο”, λέει, “ή να τον πετάξουν σε μια χωματερή”.
