Η μαστίτιδα στα σκυλιά είναι μια φλεγμονή των μαστικών αδένων στο στήθος που παράγουν γάλα, συνήθως λόγω βακτηριακής λοίμωξης. Παρατηρείται κυρίως σε θηλάζοντα σκυλιά, αν και μερικές φορές συναντάται σε θηλυκά που δεν θηλάζουν ή δεν είναι έγκυες, ακόμη και σε ορισμένα αρσενικά σκυλιά.
Υπάρχουν δύο τύποι μαστίτιδας στους σκύλους. Η γαλακτοστάση, γνωστή και ως κολλημένο στήθος, είναι ένας τύπος μαστίτιδας που προσβάλλει σκύλους σε προχωρημένα στάδια της εγκυμοσύνης. Το γάλα μπορεί να συσσωρευτεί και να διογκώσει τις θηλές, προκαλώντας πόνο, αν και δεν υπάρχει μόλυνση και ο σκύλος δεν θα δείξει σημάδια ασθένειας.
Όταν η γούνα πετάει: Ταξιδεύοντας με τα κατοικίδια ζώα
Διαφήμιση
Η οξεία σηπτική μαστίτιδα είναι ο άλλος τύπος και συμβαίνει όταν βακτήρια εισέρχονται στον μαστικό αδένα και προκαλούν μόλυνση ή απόστημα. Μπορεί να αποβεί μοιραία αν δεν αντιμετωπιστεί.
Αν δείτε τα σημάδια μαστίτιδας στο σκύλο σας, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε αμέσως τον κτηνίατρό σας, ώστε να διαμορφώσετε ένα σχέδιο θεραπείας. Ακολουθούν όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα συμπτώματα, τις αιτίες και τις θεραπείες της μαστίτιδας στους σκύλους.
Συμπτώματα μαστίτιδας σε σκύλους
(Πηγή φωτογραφίας: Getty Images)
Τα συμπτώματα της μαστίτιδας στους σκύλους είναι συχνά ορατά γύρω από τις θηλές και τα σκυλιά είναι πιθανό να παρουσιάσουν σημάδια δυσφορίας ή πόνου.
Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε σημάδια μαστίτιδας στο σκύλο σας, απευθυνθείτε αμέσως σε κτηνίατρο, καθώς μια λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα και να προκαλέσει σοβαρή ασθένεια ή να γίνει θανατηφόρα.
Ακολουθούν μερικά συμπτώματα που μπορεί να παρατηρήσετε σε σκύλους που πάσχουν από μαστίτιδα:
- Σφιχτοί, πρησμένοι ή επώδυνοι μαστικοί αδένες
- πύον ή εκκρίσεις από τις θηλές
- Αποχρωματισμός των θηλών
- Αποφυγή θηλασμού των κουταβιών ή γρύλισμα και χτύπημα σε αυτά
- Τα κουτάβια στερούνται τροφής
- Λήθαργος
- Αφυδάτωση
- Απώλεια βάρους
- Κλάμα
- Πυρετός
- Τελικά σηπτικό σοκ, γάγγραινα ή αποστήματα αν δεν αντιμετωπιστούν
Αιτίες της μαστίτιδας στα σκυλιά
(Πίστωση εικόνας: Getty Images)
Τα κοινά βακτηριακά αίτια της μαστίτιδας στους σκύλους περιλαμβάνουν συνήθως E. coli, σταφυλόκοκκο ή στρεπτόκοκκο. Αυτά τα βακτήρια είναι σε θέση να εισέλθουν στους μαστικούς αδένες μέσω τραυματισμού των θηλών, που συχνά προκαλείται από ρωγμές ή γρατζουνιές από τα νύχια ή τα δόντια των κουταβιών.
Τα σκυλιά που είχαν μαστίτιδα στο παρελθόν είναι πιο πιθανό να την αναπτύξουν ξανά στο μέλλον.
Σε περιπτώσεις όπου τα σκυλιά δεν είναι έγκυες ή θηλάζουν, η μαστίτιδα μπορεί να είναι μια δευτερογενής λοίμωξη που μεταναστεύει από κάποιο άλλο σημείο του σώματος ή μπορεί να είναι σύμπτωμα καρκίνου του μαστικού αδένα.
Πρέπει να επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας εάν παρατηρήσετε συμπτώματα μαστίτιδας στο σκύλο σας, ώστε να λάβετε σωστή διάγνωση και θεραπεία.
Θεραπεία για τη μαστίτιδα στα σκυλιά
(Πηγή φωτογραφίας: Getty Images)
Η θεραπεία της μαστίτιδας σε σκύλους εξαρτάται συχνά από τον τύπο και τη σοβαρότητα της πάθησης.
Η θεραπεία της γαλακτοστασίας περιλαμβάνει συνήθως την παρακράτηση νερού για έξι έως δέκα ώρες και την παρακράτηση τροφής για 24 ώρες. Ενδέχεται να χρειαστεί να περιορίσετε τη σίτιση μετά από αυτό για μια περίοδο περίπου τριών ημερών. Ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει ένα διουρητικό.
Η θεραπεία για την οξεία σηπτική μαστίτιδα θα περιλαμβάνει πιθανότατα αντιβιοτικά. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι τυχόν κουτάβια δεν θα επιτρέπεται να θηλάζουν από την προσβεβλημένη θηλή και μπορεί να χρειαστεί να τους χορηγηθεί συμπληρωματική διατροφή.
Ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να συστήσει την εφαρμογή μιας ζεστής κομπρέσας στην πληγείσα περιοχή, ενώ ο αδένας μπορεί να αρμέγεται για να διατηρηθούν οι αγωγοί καθαροί και να μειωθεί ο πόνος. Ένα περιτύλιγμα με λάχανο μπορεί να μειώσει το πρήξιμο και να προωθήσει την ταχύτερη επούλωση.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, ο κτηνίατρος μπορεί να κάνει αποστράγγιση ή χειρουργική διάτρηση των αδένων ή πλήρη αφαίρεσή τους. Η χειρουργική αφαίρεση είναι η συνήθης πορεία δράσης εάν ο αδένας είναι αποστηματικός ή γαγγραινώδης.
Εάν υπάρχει υποκείμενη αιτία, όπως καρκίνος του μαστού, ο κτηνίατρος θα συζητήσει άλλες κατευθύνσεις για τη θεραπεία.
