Την Ημέρα Μνήμης και την Ημέρα των Βετεράνων, θυμόμαστε και γιορτάζουμε όλους τους Αμερικανούς που υπηρέτησαν στο στρατό. Η 13η Μαρτίου 1942 ήταν τα γενέθλια του Σώματος Κ9 των ΗΠΑ και εδώ είναι πέντε σκύλοι που επίσης υπηρέτησαν γενναία την πατρίδα τους. Οι πράξεις ηρωισμού τους δεν πρέπει να ξεχαστούν.
Chips
Ο Chips ήταν ένα μίγμα Collie-Γερμανικού Ποιμενικού-Σιβηριανού Husky που ήταν ο πιο παρασημοφορημένος σκύλος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το σκυλάκι είδε δράση στη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βόρεια Αφρική και τη Σικελία. Ανάμεσα στα ηρωικά κατορθώματα του ζώου είναι η επίθεση σε μια ιταλική φωλιά πολυβόλων και η βοήθεια του να αιχμαλωτίσει 10 εχθρούς Ιταλούς στρατιώτες. Ο Τσιπς τιμήθηκε με τον Διακεκριμένο Σταυρό Υπηρεσίας, την Πορφυρή Καρδιά και το Ασημένιο Αστέρι για τις πράξεις του- δυστυχώς, οι έπαινοι ανακλήθηκαν, καθώς η στρατιωτική πολιτική της εποχής δεν επέτρεπε τέτοια αναγνώριση για τα ζώα. Ο σκύλος επέστρεψε στο σπίτι του στο Pleasantville της Νέας Υόρκης το 1945.
Όταν η γούνα πετάει: Ταξιδεύοντας με κατοικίδια ζώα
Διαφήμιση
Kaiser
Ο Κάιζερ ήταν ένας γερμανικός ποιμενικός που υπηρέτησε στο Βιετνάμ υπό τον χειριστή του πεζοναύτη υπολοχαγό Αλφρέντο Σάλαζαρ. Ο Kaiser και ο Salazar έκαναν περισσότερες από 30 πολεμικές περιπολίες και συμμετείχαν σε 12 μεγάλες επιχειρήσεις μαζί. Αφού το ζευγάρι εντάχθηκε στον λόχο “D” για μια αποστολή έρευνας και καταστροφής, έπεσαν σε ενέδρα από εχθρικές δυνάμεις ενώ περιπολούσαν το 1966. Ο Κάιζερ χτυπήθηκε από τα αρχικά πυρά και πέθανε ενώ προσπαθούσε να γλείψει το χέρι του Σάλαζαρ. Ο Κάιζερ ήταν ο πρώτος πολεμικός σκύλος που σκοτώθηκε σε μάχη κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ.
Nemo
Στις 4 Δεκεμβρίου 1966, ο Nemo και ο αεροπόρος 2ης τάξης Bob Thorneburg βρίσκονταν σε περιπολία σε ένα νεκροταφείο κοντά στην αεροπορική βάση της εταιρείας στο Βιετνάμ. Οι δυο τους δέχτηκαν εχθρικά πυρά: και ο γερμανικός ποιμενικός δέχτηκε μια σφαίρα στο μάτι του, ενώ ο Θρόνεμπεργκ πυροβολήθηκε στον ώμο αφού σκότωσε δύο αντάρτες των Βιετκόνγκ. Απτόητος, ο Νέμο εξακολουθούσε να επιτίθεται στον εχθρό, γεγονός που έδωσε στον Throneburg τα πολύτιμα λεπτά που χρειαζόταν για να καλέσει ενισχύσεις. Αφού ο Throneburg έπεσε αναίσθητος, ο Nemo σύρθηκε πάνω στο σώμα του στρατιώτη για να τον προστατεύσει από κακό. Ο σκύλος δεν άφησε κανέναν να αγγίξει τον πεσμένο χειριστή του- χρειάστηκε ένας κτηνίατρος για να αφαιρέσει τον Νέμο (ο Νέμο και ο Throneburg ανάρρωσαν αργότερα από τα τραύματά τους). Αργότερα ο Νέμο πήρε ένα μόνιμο κυνοκομείο συνταξιοδότησης- πέθανε όταν ήταν 11 ετών τον Δεκέμβριο του 1972.
Smoky
Ένα Γιορκσάιρ Τεριέ που είδε δράση στον Ειρηνικό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Smoky βρέθηκε αρχικά τον Φεβρουάριο του 1944, εγκαταλελειμμένος σε ένα ορυχείο στις ζούγκλες της Νέας Γουινέας. Ο σκύλος συμμετείχε σε δώδεκα πολεμικές αποστολές και επέζησε από περισσότερες από 150 αεροπορικές επιδρομές. Όπως και ο διάσημος βετεράνος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου Stubby, η Smoky χρησιμοποίησε την οξεία αίσθηση της ακοής της για να προειδοποιεί για τα εισερχόμενα βλήματα του πυροβολικού. Ένα από τα πιο διάσημα κατορθώματα της Smoky ήταν σε έναν κρίσιμο διάδρομο προσγείωσης στο νησί Luzon των Φιλιππίνων. Ο σκύλος τράβηξε ένα τηλεγραφικό καλώδιο μέσα από έναν στενό σωλήνα 70 μέτρων, εξοικονομώντας χρόνο κατασκευής και κρατώντας τους εργάτες και τους μηχανικούς ασφαλείς από τα εχθρικά πυρά. Όταν δεν ήταν σε κίνδυνο, ο Smoky διασκέδαζε τα στρατεύματα με διάφορα κόλπα και αυτοδίδακτα καμώματα. Ο σκύλος πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου 1957- ήταν 14 ετών. Τα κατορθώματα της Smoky καταγράφονται λεπτομερώς στο βιβλίο Yorkie Doodle Dandy, γραμμένο από τον θετό ιδιοκτήτη της William A. Wynne.
Stubby
Πιθανότατα ο πιο διάσημος πολεμικός σκύλος, αυτό το αμερικανικό πίτμπουλ τεριέ ήταν ο μόνος σκύλος στον οποίο δόθηκε ο βαθμός του λοχία. Ο Stubby βρέθηκε ως αδέσποτο στην πανεπιστημιούπολη του Yale το 1917 και μεταφέρθηκε λαθραία στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου από τον θετό του ιδιοκτήτη, τον υπολοχαγό John Robert Conroy. Οι ηρωικές πράξεις του σκύλου περιλαμβάνουν τη συμμετοχή του σε 17 μάχες, τέσσερις επιθέσεις και τη βελτίωση του ηθικού του στρατεύματος. Χρησιμοποίησε επίσης τις οξυδερκείς αισθήσεις του για να προειδοποιεί τη μονάδα του για επιθέσεις με δηλητηριώδη αέρια, εισερχόμενα πυρά πυροβολικού και για να εντοπίζει πεσόντες στρατιώτες στο πεδίο της μάχης (χρησιμοποιήθηκαν επίσης όταν μύρισε και συνέλαβε έναν Γερμανό κατάσκοπο που παραμόνευε στα χαρακώματα). Ο Stubby μνημονεύεται σήμερα: ο ιστότοπος StubbyDog.org, ο οποίος είναι αφιερωμένος στα Pit Bull, έχει πάρει το όνομά του, όπως και το βραβείο Stubby Award for Canine Heroism (Βραβείο Stubby για τον ηρωισμό του σκύλου). Ο Stubby πέθανε στην αγκαλιά του ιδιοκτήτη του το 1926.
