Το τρέμουλο στους σκύλους είναι ακούσιες, ρυθμικές συσπάσεις των μυών που συστέλλονται και χαλαρώνουν, οι οποίες συνήθως έχουν ως αποτέλεσμα μια κίνηση μπρος-πίσω ενός ή περισσότερων τμημάτων του σώματος. Μπορεί να διαφέρουν ως προς το πόσο γρήγορα ή αργά συμβαίνουν οι δονήσεις.
Τα σκυλιά μπορεί να τρέμουν ή να τρέμουν για διάφορους λόγους. Μπορεί να τρέμουν από ενθουσιασμό, επειδή κρυώνουν, όταν νιώθουν πόνο, ως αποτέλεσμα ασθένειας ή ιατρικών καταστάσεων ή για λόγους που είναι εντελώς άγνωστοι. Ορισμένες φυλές σκύλων κληρονομούν μια προδιάθεση για τρέμουλο.
Όταν η γούνα πετάει: Ταξιδεύοντας με κατοικίδια ζώα
Διαφήμιση
Αν παρατηρήσετε περίεργες κινήσεις ή τρέμουλο στο σκύλο σας, είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας, ώστε να διαπιστώσει αν η αιτία είναι καλοήθης ή σοβαρή και να σας χορηγήσει θεραπεία. Ακολουθούν όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα συμπτώματα, τις αιτίες και τις θεραπείες του τρόμου στους σκύλους.
Συμπτώματα του τρόμου στους σκύλους
(Πηγή φωτογραφίας: Getty Images)
Τα συμπτώματα του τρόμου στους σκύλους μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος ή μπορεί να επηρεάσουν ολόκληρο το σώμα. Μπορεί να είναι ήπιοι ή σοβαροί και οι δονήσεις ποικίλλουν από αργές έως γρήγορες.
Οι εντοπισμένοι τρόμοι επηρεάζουν συχνότερα το κεφάλι ή τα πίσω πόδια.
Συνήθως είναι εύκολο να τους ξεχωρίσετε από τις επιληπτικές κρίσεις στα σκυλιά, καθώς οι τρόμοι είναι πιο τακτικοί. Μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, αλλά γενικά χειροτερεύουν όταν τα σκυλιά είναι ενθουσιασμένα.
Αιτίες του τρόμου στους σκύλους
(Πηγή φωτογραφίας: Getty Images)
Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες του τρόμου στους σκύλους, αν και τις περισσότερες φορές η αιτία είναι άγνωστη.
Ορισμένοι σκύλοι εμφανίζουν σύνδρομο γενικευμένου τρόμου, γνωστό και ως “σύνδρομο του λευκού σκύλου που τρέμει”, καθώς παρατηρήθηκε για πρώτη φορά σε μικρά λευκά σκυλιά, όπως τα μαλτέζικα και τα West Highland White Terrier.
Αρκετές φυλές έχουν προδιάθεση για τρέμουλο και είναι γνωστές ως “σκύλοι που τρέμουν”, και σε αυτές περιλαμβάνονται:
- Τσόου Τσόου
- Δαλματίας
- Ντόμπερμαν Πίνσερ
- Αγγλικά μπουλντόγκ
- Λαμπραντόρ Ριτρίβερ
- Samoyeds
- Σπρίνγκερ Σπάνιελ
- Weimaraners
Υπάρχουν αρκετές άλλες παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν τρόμο, και αυτές συνήθως συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα. Εάν ο σκύλος σας αρχίσει να τρέμει και να εμφανίζει άλλα σημάδια ασθένειας, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας.
Ακολουθούν μερικές από τις ιατρικές καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν τρόμο:
- Τραύμα ή τραυματισμός
- Έκθεση σε ορισμένα φάρμακα
- Νεφρική ανεπάρκεια
- Καρδιακή νόσος
- Ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος
- Πόνος ή αδυναμία
- Υπογλυκαιμία
- Έκθεση σε τοξίνες ή δηλητηρίαση
- Φλεγμονή
- Ασθένεια του νευρικού συστήματος
- Βλάβες του νωτιαίου μυελού
- Δυσφορία
- Ναυτία (λόγω διαφόρων ιατρικών καταστάσεων)
- Γήρας
- Διαταραχές επιληπτικών κρίσεων
- Νόσος του Addison
- Πλήρεις πρωκτικοί σάκοι
Θεραπείες για τον τρόμο σε σκύλους
(Πίστωση εικόνας: Getty Images)
Η θεραπεία για τον τρόμο σε σκύλους μπορεί να ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την αιτία, ενώ ορισμένες αιτίες δεν θεραπεύονται. Οι γενετικές ανωμαλίες μπορεί να μην είναι διαχειρίσιμες ή θεραπεύσιμες με οποιονδήποτε τρόπο.
Το σύνδρομο γενικού τρόμου μπορεί να αντιμετωπιστεί με κορτικοστεροειδή όπως η πρεδνιζόνη, ηρεμιστικά όπως το Valium ή αναλγητικά. Μπορεί επίσης να συνταγογραφηθούν φάρμακα κατά του πόνου, μυοχαλαρωτικά ή ηρεμιστικά για την αντιμετώπιση των άμεσων συμπτωμάτων του τρόμου, ενώ προσδιορίζεται η βασική αιτία.
Είναι σημαντικό να κρατάτε τα σκυλιά ζεστά, ενυδατωμένα και ταϊσμένα καθώς αναρρώνουν, εκτός από τον περιορισμό της άσκησης και του ενθουσιασμού, καθώς αυτά μπορεί να επιδεινώσουν τον τρόμο.
Εάν βρεθεί η αιτία του τρόμου, τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, εάν ο τρόμος είναι αποτέλεσμα έκθεσης σε φάρμακα, ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει διαφορετικά φάρμακα ή να προσαρμόσει τη δοσολογία.
Εάν η αιτία είναι η έκθεση σε τοξίνες ή δηλητήρια, τότε η ουσία πρέπει να αφαιρεθεί από το περιβάλλον του σκύλου. Για άλλες αιτίες τρόμου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για τις θεραπευτικές επιλογές.
