Δεν είναι μυστικό ότι η επιτυχής συνύπαρξη μεταξύ σκύλων και ανθρώπων ανάγεται σε χιλιάδες χρόνια πριν.
Αν και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η σύνδεση σκύλου-ανθρώπου εξακολουθεί να είναι βαθιά, οι ανησυχίες για το αν ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου γίνεται σιγά-σιγά “εχθρός” του παραμένουν υψηλές. Ο λόγος; Η ανησυχητική αύξηση των δαγκωμάτων από σκύλους. Αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα πρέπει να γνωρίζουν οι ιδιοκτήτες σκύλων και, κυρίως, να κάνουν κάτι γι’ αυτήν.
Αγελάδα προσπαθεί να ξεφύγει από το σφαγείο. Δόξα τω Θεώ για αυτό που συμβαίνει στη συνέχεια 
Διαφήμιση
Από την έναρξη της πανδημίας του κοροναϊού, παρατηρείται μια αύξηση στον αριθμό των τραυματισμών από δαγκώματα σκύλων – τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά – που αναφέρθηκαν από τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο The Journal of Craniofacial Surgery, μόνο το 2020, σχεδόν οκτώ σε κάθε 1.000 επισκέψεις στα παιδιατρικά επείγοντα περιστατικά αφορούσαν τραυματισμούς από δάγκωμα σκύλου.
Το DogsBite.org είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που συγκεντρώνει εθνικά δεδομένα σχετικά με τις περιπτώσεις δαγκωμάτων σκύλων στις ΗΠΑ. Ο όμιλος ανέφερε ότι το 2022 θα σημειωθεί αύξηση κατά 69% των θανάτων από δαγκώματα σκύλων.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ορισμένα θύματα αυτών των δαγκωμάτων δέχθηκαν επίθεση από τα ίδια τα σκυλιά του σπιτιού τους. Ως εκ τούτου, αυτό υποδεικνύει την ανάγκη για καλύτερη εκπαίδευση των σκύλων όσον αφορά την αναστολή δαγκώματος.
Πώς η πανδημία COVID-19 συνέβαλε στην αύξηση των δαγκωμάτων από σκύλους
(Πηγή φωτογραφίας: martinedoucet | Getty Images)
Ένα από τα φωτεινά σημεία της πανδημίας ήταν ότι πολλά σκυλιά στα καταφύγια βρήκαν σπίτια, καθώς τα νοικοκυριά αναζητούσαν τετράποδη συντροφιά για να τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τα επιβαλλόμενα λουκέτα.
Δυστυχώς, αυτή η απότομη τάση στην ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων και άλλες ενοχλήσεις που σχετίζονται με την πανδημία δημιούργησαν την τέλεια καταιγίδα για έναν αυξανόμενο αριθμό δαγκωμάτων σκύλων. Δυστυχώς, οι επιθετικές συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένων των δαγκωμάτων σκύλων, εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα για πολλούς ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα καθώς πολλοί από αυτούς έχουν αναγκαστεί να επιστρέψουν σε φυσικούς χώρους γραφείων καθώς η πανδημία παρατείνεται.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που υιοθέτησαν βιαστικά σκύλους στις αρχές της πανδημίας δεν εξοπλίστηκαν με γνώσεις σχετικά με το πώς να αποτρέψουν καταστάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν δαγκώματα από τους νέους τους σκύλους-συντρόφους. Επιπλέον, η μεγάλη ζήτηση για τριχωτούς φίλους καθώς το COVID-19 συγκλόνισε τον κόσμο είχε ως αποτέλεσμα πολλοί ανέντιμοι εκτροφείς να πωλούν σκύλους που δεν ήταν σωστά κοινωνικοποιημένοι και είχαν προβλήματα συμπεριφοράς.
Οι εντολές παραμονής στο σπίτι, αν και απαραίτητες, επιδείνωσαν την επιδημία δαγκωμάτων σκύλων
Επιδεινώνοντας αυτό, οι κυβερνητικές εντολές παραμονής στο σπίτι σήμαιναν ότι οι ιδιοκτήτες σκύλων δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε επαγγελματικές υπηρεσίες εκπαίδευσης σκύλων. Ως εκ τούτου, πολλά σκυλιά άρχισαν να παρουσιάζουν ανεπιθύμητες συμπεριφορές όπως το επίμονο δάγκωμα, καθώς δεν είχαν έγκαιρη πρόσβαση σε επαγγελματική βοήθεια.
Επιπλέον, η έλλειψη ευκαιριών κοινωνικοποίησης λόγω του κλειδώματος οδήγησε πολλούς σκύλους να παλεύουν με συναισθήματα απογοήτευσης και άγχους. Αυτό αύξησε τον κίνδυνο να δαγκώνουν τα μέλη του νοικοκυριού. Δυστυχώς, για ορισμένους σκύλους, η συμπεριφορά αυτή συνεχίζεται ακόμη και μετά το αποκορύφωμα της πανδημίας.
Άλλοι ιδιοκτήτες σκύλων επέλεξαν να σκοτώσουν την πλήξη του λουκέτου συμμετέχοντας σε διαγωνισμούς κοίταγμα με τους τριχωτούς φίλους τους. Ορισμένοι μάλιστα μοιράστηκαν βίντεο που απεικονίζουν αυτούς τους διαγωνισμούς στο διαδίκτυο. Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν πολλοί, το να κοιτάζεις επίμονα έναν σκύλο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα τον κάνει να αισθάνεται απειλή και ανησυχία. Ως αποτέλεσμα, ο σκύλος είναι πιθανό να ξεσπάσει με δάγκωμα.
Επιπλέον, τα πανδημικά λουκέτα είχαν ως αποτέλεσμα την αυξημένη έκθεση παιδιών-σκύλων. Καθώς οι ενήλικες αναλάμβαναν διάφορες ευθύνες στο νοικοκυριό, πολλά παιδιά βρέθηκαν χωρίς επίβλεψη στο χώρο του σκύλου τους. Ορισμένα σκυλιά σε αυτή την κατάσταση αντιδρούσαν στη συνέχεια επιθετικά για να προστατεύσουν τον χώρο που είχαν καταλάβει.
Η αγνόηση της γλώσσας του σώματος του σκύλου προκαλεί δαγκώματα
Σύμφωνα με την National Humane Education Society, η προσοχή στη γλώσσα του σώματος ενός σκύλου μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή του δαγκώματος ενός ατόμου.
Τις περισσότερες φορές, οι σκύλοι καταφεύγουν στο δάγκωμα ως “τελευταία επιλογή”. Πριν ένα κουτάβι δαγκώσει, θα εμφανίσει διακριτικά και εμφανή σημάδια άγχους και δυσφορίας ως προειδοποίηση. Αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια περιλαμβάνουν:
- Το χασμουρητό των χειλιών
- Εμφάνιση του λευκού των ματιών τους
- Αποφυγή της οπτικής επαφής/απομάκρυνση του βλέμματος
- Πλατυσμένα αυτιά
- Υπερβολικό χασμουρητό
- Τραυματισμένα δόντια
- Γρυλίσματα
- Γούνα φουσκωμένη
Αντί να αγνοείτε αυτά τα σήματα, καλό είναι να διαχωρίσετε τον εαυτό σας -ή το παιδί σας- από το σκύλο για να αποτρέψετε το δάγκωμα.
Μεγαλώνοντας έναν σκύλο που δεν δαγκώνει: Εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση
(Πηγή φωτογραφίας: Θανάσης Ζοβοΐλης | Getty Images)
Κάθε φορά που ένα κουτάβι επιδίδεται σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, είτε καλή είτε κακή, γίνεται καλύτερο σε αυτήν. Ως εκ τούτου, ως ιδιοκτήτης σκύλου, η έγκαιρη αντιμετώπιση μιας απειλητικής σκυλίσιας συμπεριφοράς, όπως το δάγκωμα, μπορεί να βοηθήσει να διασφαλίσετε ότι το κατοικίδιό σας δεν αποτελεί κίνδυνο για εσάς, τα μέλη του νοικοκυριού σας και την κοινωνία.
Ευτυχώς, η διόρθωση της συνήθειας δαγκώματος ενός σκύλου είναι δυνατή. Τα σκυλιά χρειάζονται την καθοδήγησή μας για να εξελιχθούν σε καλομαθημένα σκυλιά. Αυτό σημαίνει ότι έχετε τον έλεγχο του τρόπου με τον οποίο ο σκύλος σας συμπεριφέρεται γύρω από τους ανθρώπους.
Από τους πιο σίγουρους τρόπους για να σταματήσετε το σκύλο σας να δαγκώνει ανθρώπους είναι μέσω της εκπαίδευσης υπακοής και της κοινωνικοποίησης με βάση την ανταμοιβή.
Εκπαίδευση υπακοής
Η εκπαίδευση υπακοής με βάση την ανταμοιβή παίζει μεγάλο ρόλο στον περιορισμό της συμπεριφοράς του σκύλου που δαγκώνει. Περιλαμβάνει απλώς τη διδασκαλία βασικών εντολών υπακοής και ορίων, ενώ παράλληλα τον ανταμείβει για τη θετική ανταπόκρισή του. Αυτό είναι επίσης γνωστό ως εκπαίδευση θετικής ενίσχυσης.
Σε περίπτωση που αντιμετωπίζετε δυσκολία να εκπαιδεύσετε το σκύλο σας ώστε να κατακτήσει συνήθειες κατά του δαγκώματος, σκεφτείτε να προσλάβετε έναν πιστοποιημένο εκπαιδευτή σκύλων ή έναν συμπεριφοριστή ζώων. Ζητώντας τη βοήθεια ενός επαγγελματία θα διασφαλίσετε ότι θα αντιμετωπίσετε πλήρως τη βασική αιτία της συμπεριφοράς δαγκώματος του σκύλου σας.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι δεν είναι ασυνήθιστο για έναν καλομαθημένο σκύλο να αρχίσει να δαγκώνει ανθρώπους από το πουθενά. Σε αυτή την περίπτωση, η συμβουλή ενός κτηνιάτρου είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε. Ένας σκύλος που πονάει μπορεί να εμφανίσει μια ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορά του, αντιδρώντας, για παράδειγμα, με επιθετικότητα.
Επιπλέον, να θυμάστε ότι η εκπαίδευση υπακοής απαιτεί συνέπεια και υπομονή. Για να επιτύχετε τα επιθυμητά αποτελέσματα, να είστε συνεπείς και υπομονετικοί με το σκύλο σας καθώς εργάζεστε για να τον βοηθήσετε να εξελιχθεί στο καλομαθημένο κατοικίδιο που θέλετε να γίνει.
Κοινωνικοποίηση
(Πηγή φωτογραφίας: urbazon | Getty Images)
Είναι σημαντικό να κοινωνικοποιείτε τον σκύλο σας εκθέτοντάς τον συνεχώς σε διαφορετικά περιβάλλοντα όπου υπάρχουν άνθρωποι.
Τα μη κοινωνικοποιημένα σκυλιά τείνουν να έχουν δυσκολίες στην ασφαλή αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους. Αυτό οφείλεται στον φόβο που βιώνουν γύρω από άγνωστους ανθρώπους και άγνωστες καταστάσεις.
Με το να είστε προληπτικοί στην κοινωνικοποίηση του σκύλου σας, θα τον εγκλιματίσετε σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Ως εκ τούτου, μπορείτε να τους αποτρέψετε από το να αντιδρούν αρνητικά γύρω από ξένους.
Είναι καλύτερο να ξεκινήσετε την κοινωνικοποίηση του σκύλου σας από την κουταβική ηλικία. Όσο περισσότερες καταστάσεις και ανθρώπους συναντήσει όταν είναι μικρός, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να ξεσπάσει σε άλλους όταν μεγαλώσει. Αν και αυτό μπορεί να μην είναι πάντα εφικτό αν υιοθετήσετε έναν ηλικιωμένο σκύλο ή ένα ζώο διάσωσης, μπορείτε ωστόσο να τον εκθέσετε αργά – και με ασφάλεια – σε νέες εμπειρίες.
Η σωστή εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει στον περιορισμό της επιδημίας δαγκωμάτων σκύλων
Η πανδημία του κοροναϊού έχει έρθει με το δίκιο της με τα μειονεκτήματά της, ένα από αυτά είναι η έξαρση των δαγκωμάτων σκύλων. Δυστυχώς, ορισμένοι ανεύθυνοι γονείς κατοικίδιων ζώων επιλέγουν να κάνουν ευθανασία στα τριχωτά μέλη της οικογένειάς τους αντί να αναζητήσουν την απαραίτητη εκπαίδευση για να διορθώσουν τις κακές συμπεριφορές.
Τα κρούσματα δαγκωμάτων σκύλων παραμένουν υψηλά, γεγονός που υποδηλώνει ότι πολλά σκυλιά στερούνται εκπαίδευσης στην αναστολή δαγκώματος. Οι κακώς κοινωνικοποιημένοι σκύλοι είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν την ανεπιθύμητη συμπεριφορά του δαγκώματος ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που γνωρίζουν. Το ίδιο ισχύει και για τα κατοικίδια που δεν έχουν ολοκληρώσει μαθήματα υπακοής.
Για το λόγο αυτό, υπάρχει ανάγκη να ασχοληθούν ενεργά περισσότεροι γονείς σκύλων με τη συνεπή εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση των σκύλων τους. Κάτι τέτοιο δεν είναι μόνο μια επένδυση στην ασφάλεια όλων, αλλά και μια προσδοκία να κάνουν το ελάχιστο δυνατό στην υπεύθυνη ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων. Επιπλέον, είναι ένας ουσιαστικός τρόπος για να βελτιωθεί η σχέση ενός ατόμου με τον τετράποδο φίλο του. Ως εκ τούτου, ακόμη και μια μικρή προσπάθεια μπορεί να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην εξασφάλιση καλύτερων αποτελεσμάτων όσον αφορά τις αλληλεπιδράσεις ανθρώπου-σκύλου.
