Η πολυδακτυλία στους σκύλους είναι μια ιατρική κατάσταση κατά την οποία ένας σκύλος γεννιέται με ένα επιπλέον δάχτυλο. Συνήθως, το επιπλέον δάχτυλο αποτελείται κυρίως από μαλακό ιστό.
Η πάθηση επηρεάζει ορισμένες φυλές περισσότερο από άλλες. Συγκεκριμένα, οι φυλές Australian Shepherd, Norwegian Lundehund και Great Pyrenees μπορεί να έχουν προδιάθεση γι’ αυτό.
Αγελάδα προσπαθεί να ξεφύγει από το σφαγείο. Δόξα τω Θεώ για αυτό που συμβαίνει στη συνέχεια 
Διαφήμιση
Ευτυχώς, τα σκυλιά με ένα επιπλέον δάχτυλο μπορούν συνήθως να ζήσουν μια εντελώς φυσιολογική ζωή. Η κατάσταση αποτελεί πρόβλημα μόνο αν το επιπλέον δάχτυλο του ποδιού συνεχίζει να πιάνεται σε πράγματα.
Αν δείτε σημάδια ότι ο σκύλος σας μπορεί να πάσχει από αυτή την πάθηση, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για τη σωστή διάγνωση και πορεία θεραπείας. Ακολουθούν όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα συμπτώματα, τις αιτίες και τις θεραπείες της πολυδακτυλίας στους σκύλους.
Συμπτώματα της πολυδακτυλίας στους σκύλους
Η πολυδακτυλία στους σκύλους έχει ως αποτέλεσμα ένας σκύλος να γεννιέται με ένα επιπλέον δάχτυλο. Συνήθως, το επιπλέον δάχτυλο βρίσκεται λίγο ψηλότερα στο πόδι από τα άλλα δάχτυλα.
Αιτίες της πολυδακτυλίας στους σκύλους
(Πηγή φωτογραφίας: Wirestock | Getty Images)
Η αιτία της πολυδακτυλίας στους σκύλους είναι συχνά μια γενετική μετάλλαξη. Το επιπλέον δάχτυλο του ποδιού μπορεί να βρεθεί στα μπροστινά ή στα πίσω άκρα. Κανονικά, ένας σκύλος γεννιέται με τέσσερα δάχτυλα και ένα νύχι δροσιάς στα μπροστινά άκρα του, μαζί με τέσσερα δάχτυλα σε κάθε ένα από τα πίσω άκρα του.
Είναι ενδιαφέρον ότι ορισμένες φυλές, όπως το νορβηγικό Lundehund, εκτρέφονται για να έχουν ένα επιπλέον δάχτυλο. Στην πραγματικότητα, το Lundehund έχει έξι σε κάθε πόδι. Αυτό γίνεται για να τα βοηθάει να πλοηγούνται σε χιονισμένα και ανώμαλα εδάφη. Ορισμένες από τις άλλες φυλές που συχνά έχουν ένα επιπλέον δάχτυλο περιλαμβάνουν:
- Αυστραλιανός Ποιμενικός
- Ποιμενικός της Ανατολίας
- Μεγάλα Πυρηναία
- Beauceron
- Briard
Θεραπείες για την πολυδακτυλία σε σκύλους
Σε γενικές γραμμές, η πάθηση μπορεί να φανεί αρκετά εύκολα από τη γέννηση. Ως επί το πλείστον, τα κουτάβια με πολυδακτυλία συχνά φαίνεται να έχουν πόδια που φαίνονται μεγαλύτερα από το συνηθισμένο.
Τεχνικά, εάν το επιθυμείτε, ο κτηνίατρός σας μπορεί να πραγματοποιήσει ακτινογραφία των δακτύλων του σκύλου σας για να ελέγξει την κατάσταση τυχόν επιπλέον δακτύλων. Σε πολλές περιπτώσεις, το επιπλέον δάχτυλο αποτελείται μόνο από μαλακό ιστό.
Το θετικό είναι ότι οι περισσότεροι σκύλοι με πολυδακτυλία δεν χρειάζονται κανενός είδους θεραπεία. Ωστόσο, εάν το επιπλέον δάχτυλο εμποδίζει την κίνηση του σκύλου σας ή συνεχίζει να πιάνεται σε αντικείμενα, μπορεί να αφαιρεθεί. Για το σκοπό αυτό, η αφαίρεση είναι μια χειρουργική διαδικασία.
Γενικά, αν το κουτάβι σας έχει ένα επιπλέον δάχτυλο, είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι έχει κοπεί σωστά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η θέση του επιπλέον νυχιού σημαίνει ότι μπορεί να μην φθαρεί με φυσικό τρόπο τόσο πολύ όσο τα άλλα νύχια του σκύλου σας. Επιπλέον, μπορεί να προκύψει κίνδυνος και περιττός πόνος εάν το νύχι είναι αρκετά μακρύ ώστε να πιάσει οτιδήποτε που θα το ξεριζώσει από το άκρο. Ως εκ τούτου, η τακτική περιποίηση μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη σοβαρών μυϊκών τραυματισμών σε σκύλους με αυτή την πάθηση.
